حلقه ازدواج در کدام دست قرار میگیرد؟ سال 1401

تاریخ جذاب پیدایش حلقه نامزدی و ازدواج

حلقه ازدواج نماد تعهد، عشق و وفاداری است. قدمت حلقه ازدواج و نامزدی به گذشته های خیلی دور بر میگردد و برخلاف تصور عموم، مربوط به توسعه علم و تکنولوژی نیست.

اگر به مبدا پیدایش حلقه در تاریخ بشری بنگریم، گفته می شود که ابتدا انسان های اولیه شخصی را که برای ازدواج انتخاب میکردند با ریسمان هایی از جنس علف و برگ می‌بستند.
این ریسمان ها به گردن، دست ها و پاهای فرد بسته می‌شد و تا زمانی که رضایت به ازدواج نمیداد، همچنان بسته بود. پس از اینکه به ازدواج رضایت داد و تعهد و وفاداری خود را اعلام کرد، ریسمان های گردن و پاها باز میشد، اما همچنان دست ها بسته بود.
زمانی که وفاداری و تعهد خود را ثابت میکرد، دست ها نیز باز و تنها یک حلقه از جنس علف و گیاه به دور انگشتتن باقی میماند که نماد عشق و محبت بود.
اگرچه این روایت در ظاهر از جنس روایت های عاشقانه امروزی و هدیه دادن حلقه ازدواج به معشوق نیست، ولی نباید یادمان برود که در زمان انسان‌های اولیه احساسات انسانی خیلی توسعه پیدا نکرده بود و این روش بیشترین حد از عشقو محبت بشمار می‌آمده است.

جالب است بدانید که حلقه ها در اروپا به شکل حلقه ساده نبوده و نمادهای مختلفی روی آن حک میشده است؛ از نقش کلید که نماد مدیریت خانه و زندگی برای خان بوده است تا نمادهای عروس و داماد روی انگشتر. امروزه روی حلقه های طلا از اسم زوجین، اثر انگشت، تصویر عروس و داماد، شکل ها مکمل بر روی دو حلقه و خلاقیت های زیاد دیگری استفاده می شود.

اما از روایت ها که بگذریم، در ایران، مصر و یونان و در تاریخ مذهبی نیز یهودیان بوده اند که حلقه ازدواج و نامزدی را به عنوان نماد تعهد و عشق و وفاداری زن و مرد در ازدواج استفاده می‌کرده‌اند.

در مصر باستان که حدود ۵۰۰۰ سال قبل بوده است، تمدن توسعه یافته‌ای حاکم بوده و حلقه ازدواج به معنای امروزی آن استفاده میشده است.

مصریان در آن زمان از سکه هایی که وسط آنها خالی شده است بجای حلقه استفاده می‌کردند و ازدواج خود را به نمایش می‌گذاشتند. جالب است که در زمان مصریان نیز مانند انسان های اولیه، فقط زنان از حلق ایتفاده می‌کردند و مردان چنین رسمی نداشتند.

در ایران باستان نیز، از زمان هخامنشیان یعنی حدود ۲۵۰۰ سال قبل و حتی قبل‌تر از آن، بدلیل وجود تمدن و قوانین مدون در این منطقه، مردم رسوم اصولی داشته‌اند.
حلقه ازدواج و نامزدی نیز از زمان پادشاهان هخامنشیان بوده است و همسران پادشاهان و اشراف‌زادگان برای نمایش تعهد و وفاداری خود به همسر و عشق‌شان، از حلقه ازدواج استفاده می‌کردند.
در ایران باستان ارزش بالایی برای بانون قائل بوده اند و طبق تاریخ ایرانیان برابری بین زن و مرد را در طول تاریخ تود بارها نشان داده‌اند. در همین راستا ارزش ویژه‌ای برای ازدواج و زندگی زناشویی قائل بوده‌اند و جزو امرهای مقدس بحساب می‌آمده.

یهودیان نیز پس از حضرت موسی از حلق ازدواج به عنوان نمادی از تعهد و وفادادری استفاده می‌کردند. کاربرد اصلی حلقه ازدواج در بین یهودیان، مالکیت مرد بر زن بود.
چون ازدواج ها بصورت سنتی و بدون آشنایی ابتدایی انجام میشد، خانواده پسر برای نشان کردن و اعلام مالکیت خود بر زن، هدایایی به خانواده دختر می‌دادند که یکی از آن‌ها همین حلقه ازدواج و نامزدی است. در واقع یهودیان چیزی شبیه انگشتر نشان در فرهنگ ما را داشته اند.

حلقه های ازدواج هوشمند(smart ring) جایگزین حلقه های سنتی ازدواج می شود؟

با توسعه تکنولوژی و پیشرفت انسان و ورود تکنولوژی به همه ابعاد زندگی، حلقه های ازدواج نیز در آستانه تغییراتی قرار گرفته است. حلقه های ازدواج هوشمند امروزه، مثل ساعت هوشمند دارای قابل تنظیم است و برای زن و شوهر میتواند اطلاعاتی نظیر: ضربان قلب همسر، میزان استرس و خیلی اطلاعات دیگر را ارسال کند.

آیا مردان در طول تاریخ بی تعهد بوده‌اند که حلقه ازدواج استفاده نمیکردند؟

اینکه چرا بانوان از حلقه ازدواج استفاده می‌کرده‌اند و آقایان خیر شاید بدلیل ماهیت وجودی آن ها است؛ چراکه آقایان بیشتر روحیه شکارگری دارند و بانوان روحیه شکار بودن و این جزو طبیعت انسان است که اتفاقا جذاب است و همچنین نمیتوان این نکته تلخ را ذکر نکرد که در گذشته به زن ها به شکل یک دارایی نگاه میشد.
اما خوشبختانه اوایل قرن ۲۰ و با توسعه علم و ابزار و از بین رفتن دیوارهای جنسیتی، برابری زن و مرد بیشتر و بیشتر شد. در امر عشق و تعهد هم این مورد شدت گرفت و آقایان نیز شروع به استفاده از حلقه برای ابراز تعهد و عشق خود کردند.
گفته شده که شروع استفاده مردها از حلقه ازدواج به جنگ جهانی دوم باز میگردد. از آنجا که جنگ ها در کشورهای مختلفی اتفاق می‌افتاد و افراد باید ماه‌ها از همسر خود دور می‌بودند؛ از حلقه ازدواج استفاده می‌کردند تا اولا عشق و تعهد و تاهل خود را نشان دهند و دوما همواره به یاد همسر خود باشند.

جنس انگشتر یا حلقه نامزدی در طول تاریخ:

یونان؛ برتری مردان با انگشترهای طلا نسبت به حلقه های زن ها که از جنس نقره بود نمایش داده میشد.

ایتالیای قرن 15؛ از جنس نقره با مینای سیاه رایج بوده است.

اروپا قرون وسطی؛ حلقه ازدواج دارای الماس نمادی از قداست و تداوم ازدواج بود.

از گذشته تا کنون؛ از برگ در انسان های اولیه و تا الان که از جنس طلا(از عیار 14 تا 18)، نقره، برلیان و طلای سفید ساخته میشود.

انگشتر شکل مار تا حلقه به شکل رینگ امروزی:

همانطور که گفتیم انگشتر در شکل های مختلفی ساخته شده است. در حفاریها حلقه های قدیمی که بدست آمده اشکال مختلفی دارد؛ روی برخی از این حلقه ها اشکالی مانند کلید، چشم، حکاکی انسان نصب شده و بعضی دیگر به شکل مار هستند که انتهای سر و دمش بهم میرسد(نمادی از چنبره زدن مار بر روی شکار خود). مهمترین و معمولترین نوع حلقه ای که بدست آمده، حلقه هایی است که روی آن مهرهایی وجود دارد که البته کمتر کاربرد حلقه ازدواج داشته بیشتر جنبه کارکردی آن اهمیت داشته است.

در زمان رومیان باستان حلقه های جداگانه ای برای فصل تابستان و زمستان حلقه های جداگانه ای ساخته میشد. متداول ترین حلقه های ازدواج رینگ های ساده ای هستند که زوجین به دست یکدیگر می کنند و و گاهی نیز تاریخ ازدواجشان را درون حلقه ثبت می کنند.

نمونه هایی از حلقه ازدواج باستانی

چرا انگشت چهارم برای حلقه نامزدی انتخاب می شود و نه سایر انگشت ها ؟

بر اساس این اعتقاد قدیمی حلقه را در دست چپ و در انگشت چهارم می اندازند که رگ این انگشت به طور مستقیم به قلب می رسد. رومی ها اولین افرادی بودند که حلقه را در انگشت چهارم دست چپ می انداختند و بر این باور بودند که این رگ عشق دارد ، رگی که به قلب منتهی می شود.

• رگ عشق به انگشت چهارم میرسد.

رومی ها اولین افرادی بودند که حلقه را در انگشت چهارم دست چپ می انداختند و بر این باور بودند که این رگ عشق دارد ، رگی که به قلب منتهی می شود.

• استفاده کمتر از دست چپ

همچنین گفته می شود انداختن حلقه در انگشت چهارم دست چپ به این دلیل است که این انگشت را کمتر از سایر انگشتان دست خود مورد استفاده قرار می دهیم. به این دلیل که حلقه ازدواج دائما همراه ما است،  حلقه برای این انگشت مناسب تر از سایر انگشتان دست است.

• چینی ها؛ حلقه به انگشتانی که جداشدنی نیست می‌افتد.

چینی ها دیدگاه دیگری در این باره دارند. آنها می گویند کف دست ها را روبروی هم قرار دهید. بند دوم انگشت وسط را به هم بچسبانید و نوک چهار انگشت دیگر را نیز به هم متصل کنید.

انگشت شست نماد والدین بوده و آن را جدا کنید که براحتی جدا میشود و معنای آن این است که والدین تا ابد کنار ما نخواهند بود.

بعد از اتصال دوباره انگشت شست، انگشت اشاره را که نمایانگر خواهران و برادران هستند، جدا کنید. جدا شدن این انگشت نشان دهنده این است که خواهران و برادرانمان روزی خانواده تشکیل می دهند و از ما جدا میشوند.

بعد از اتصال دوباره انگشت اشاره نوبت به انگشت کوک میرسد، انگشت کوچک را که نشان دهنده فرزندان است جدا کنید. جدا شدن این انگشت نشان دهنده این است که فرزندان روزی مستقل خواهند شد و از ما جئا میشوند.

آخرین نوبت به انگشت چهارم یا همان انگشت حلقه میرسد، بعد از اتصال دوباره انگشت کوچک، انگشت حلقه را جدا کنید، شما نمی توانید براحتی این انگشت را جدا کنید و به همین دلیل برای انگشتر ازدواج انتخاب شده است؛ زیرا عشق زوجین به یکدیگر سبب می شود آنها تا آخر عمر به هم متصل باشند.

 

حلقه نامزدی و ازدواج در فرهنگ ایرانی در کدام دست است؟

در فرهنگ ایرانی معمولا مرسوم است که حلقه در انگشت چهارم دست چپ می اندازند. اما این موارد فقط رسم و فرهنگ است و ممکت است کسی دست چپ باشد و حلقه خود را در دست راست بیاندازد و راحت تر باشد. پس خیلی قانون سفت و محکم نیست که بگوییم فقط دست چپ درست است و لاغیر.
حلقه ازدواج را در دستی بیاندازید که کمتر استفاده میکنید و احتمال کثیف شدن و یا ضربه خوردنش کمتر باشد. یکی از مواردی که در راهنمای خرید حلقه ازدواج نیز به آن اشاره کرده ایم، این است که حلقه خود را بزرگتر انتخاب کنید، همچنین استفاده مداوم از حلقه و عادت به آن، باعث ایجاد فرورفتگی در انگشت دست میشود.

خرید حلقه ازدواج بر عهده عرو س است یا داماد؟ حلقه نشان چطور؟

حلقه ازدواج برای مراسم عقد انتخاب و خریداری می شود. حلقه های ازدواج بر حسب سلیقه و نظر عروس و داماد خریداری می شود. از آنجایی که عروس و داماد اقدام به خرید حلقه ست برای مراسم عقد خود میکنند، معمولا در خرید حلقه ها؛ حلقه ازدواج داماد گرانتر می باشد زیرا سایز آن بزرگتر و ضخیم تر است و همچنین مواد بکار رفته در آن بیشتر است. حلقه ازدواج را در مراسم عقد و بعد از اجرای خطبه عقد، عروس و داماد در دست همدیگر می اندازند.

خرید حلقه ازدواج طبق یک سنت قدیمی در ایران، بر عهده هر دو خانواده است و این سنت قشنگی است و اما انتخاب آن معمولا توسط عروس و داماد است. در فرهنگ ایرانی حلقه ازدواج عروس، توسط خانواده داماد خریداری می شود و حلقه ازدواج داماد، توسط خانواده عروس تهیه می شود و بیشتر شکل هدیه بخود میگیرد.

حلقه نشان یا نشون، به حلقه ای گفته می شود که قبل از عقد خریداری میشود و دختر و پسر هنوز ازدواج نکرده اند. در واقع بعنوان نمادی است برای اعلام اینکه دختر خانم در آستانه تاهل است. حلقه نشان فقط برای دختر و توسط خانواده پسر خریداری می شود که بیشتر برای ازدواج های سنتی رواج داشته است.

تفاوت انگشتر نشان بله‌برون( انگشتر نشون)، انگشتر نامزدی و حلقه ازدواج در چیست؟

پس‌ازاینکه خانوادهٔ داماد جواب مثبت را از خانوادهٔ عروس گرفتند؛ به منظور اینکه حالت رسمی‌تری به انتخاب داده شده‌باشد، در جلسه‌های آتی یک انگشتر را به‌عنوان «نشان کردن» دختر برای او کادو می‌آورند. که معمولا انگشتر تک نگین است و به آن انگشتر نشان می‌گویند(منبع)

انگشتر نامزدی با ازدواج نیز معمولا متفاوت است. معمولا انگشتر نامزدی نگین ریزتری دارد و حلقه های ظریف تری برای نامزدی استفاده می شود. ولی انگشتر ازدواج بزرگتر است و نگین های درشت تری دارد.

چه مدت زمان قبل از ازدواج و نامزدی حلقه بخریم؟

بهتر است برای خرید حلقه ازدواج یا نامزدی خود حداکثر 3 ماه قبل از مراسم اقدام کنید، چونکه بازار طلا و جواهر جزو بازارهای پیشرو در زمینه مد است و فصل به فصل تغییرات زیادی بخود می بیند. 3 ماه زمان مناسبی است تا حلقه ازدواج شما از مد نیفتد.

خلاصه مطلب:

اینکه در کدام دست از حلقه خود استفاده میکنید کاملا بستگی به شما دارد. در ایران مرسوم است که در دست چپ و انگشت چهارم و یا همان انگشت حلقه استفاده می شود. اگر شما با دست راست راحت ترید، در حلقه خود را دست راست بیندازید.

آنچه که اهمیت بیشتری نسبت به انتخاب دست برای حلقه ازدواج دارد این است که مفهوم پست حلقه را کامل درک کنیم و برای عشق و تعهد خود بجنگیم و تا آخر عمر از کنار هم بودن لذت ببریم؛ تفاوتی نمیکند در هر دستی که حلقه‌اش را انداخته باشیم.

اگر این مطلب برایتان مفید بوده است  لطفا با دوستانتان که نیاز به دانستن آن دارند به اشتراک بگذارید.

لطفا نظر خود را در بخش کامنت ها برای ما بنویسید و اگر سوالی دارید میتوانید از طریق واتس اپ بپرسید.